Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Πώς να κάνετε μια εύκολη Ηλιακή Κουζίνα με υλικά που πιθανόν έχετε ήδη στο σπίτι!


Φανταστείτε την οικονομία που θα κάναμε αν χρησιμοποιούσαμε εναλλακτικές μορφές μαγειρέματος καθαρές για το περιβάλλον, αλλά και σε περίπτωση που μείνουμε από ρεύμα ή μήπως και σε κατάσταση πολέμου όπου δε θα λειτουργεί τίποτα...


Οι κατασκευές είναι πολύ απλές και πολύ φτηνές με υλικά όπως καθρέφτες, αλουμινόχαρτα, χαρτόκουτα και κουτιά ξύλου που τα καπακώνουμε με τζάμια ή νάιλον μεμβράνες και σακούλες μαγειρέματος.


Υπάρχουν επίσης και πιο άμεσοι κι εύκολοι τρόποι με καθρέφτες ή αλουμινόχαρτα που ανακλούν τις ακτίνες του ήλιου πάνω σε ένα μαύρο κλειστού τύπου (όπως γάστρα, μαύρο τηγάνι με καπάκι κ.α.). Όσο περισσότερη είναι η ανακλώμενη ακτινοβολία (δλδ μεγαλύτεροι καθρέφτες ή επιφάνειες με αλουμινόχαρτο) γύρω από το σκεύος μας, τόσο περισσότερη ενέργεια συγκεντρώνουμε πάνω σε αυτό, άρα επιτυγχάνουμε και μεγαλύτερες θερμοκρασίες. Οι καθρέφτες ανακλούν σχεδόν το 100% των ακτίνων ενώ το αλουμινόχαρτο αρκετά λιγότερο.



Τοποθετήστε το μικρό κουτί στο μεγάλο.
Η μόνωση θα γίνει ακόμα πιο αποδοτική αν γεμίσουμε τον χώρο μεταξύ των δύο κουτιών με χαρτιά/χαρτόνια ή ακόμα καλύτερα με μονωτικά υλικά οικοδομής και σωληνώσεων για υψηλές θερμοκρασίες ή και να καλύψουμε τις επιφάνειες έξω από το χώρο μαγειρέματος με νάυλον μεμβράνες (δλδ. το εξωτερικό του μέσα κουτιού και τις δύο πλευρές του εξωτερικού κουτιού).


τοποθετήστε το γυαλί με κολλητική ταινία, και στερεώστε το πάνω στο χαρτόκουτο


Οι καθρέφτες (ή ανακλαστήρες από αλουμινόχαρτο) τοποθετούνται γύρω-γύρω στο πάνω μέρος του κουτιού υπό γωνίες τέτοιες ώστε να ανακλούν τον ήλιο μέσα στο μικρό κουτί που είναι το σκεύος μας. Μαύρη μεταλική λαμαρίνα στον πάτο αλλά και στα πλευρικά του μικρού κουτιού θα ανεβάσουν την θερμοκρασία πολύ περισσότερο




Ηλιακή Κουζίνα 2ο σχέδιο: Αυτή η έκδοση είχε ένα μεγάλο κάτοπτρο. Όλες οι εσωτερικές επιφάνειες με επένδυση από φύλλο αλουμινίου.
Το μαγείρεμα στο συγκεκριμένο φούρνο γίνεται σε κλειστό μαύρο δοχείο, για απορροφά όσο περισσότερη «ενέργεια». Υπεριώδη ακτινοβολία δεν έχει επαφή με το φαγητό.
Ο ηλιακός φούρνος πάντα δουλεύει αργά σε χαμηλές θερμοκρασίες γύρω στους 120-150 βαθμούς.
Η θερμοκρασία μαζεύεται στο δοχείο και όχι στα τζάμι, το φαγητό δε καίγεται και ας το αφήσουμε ώρες παραπάνω, κατά συνέπεια δεν έχουμε καρκινικές ενώσεις που δημιουργούνται συνήθως από 180 βαθμούς Κελσίου και τη χαμηλότερη απώλεια από βιταμίνες. Για οικονομία δεν θα μιλήσω…
























το μαγείρεμα στον φούρνο γίνεται κυρίως το καλοκαίρι καλό είναι το τζαμι του φούρνου να έχει κλίση (γύρω στις 20ο) και το χειμώνα μεγάλη (γύρω στις 55ο), ώστε η ηλιακή ακτινοβολία να είναι όσο πιο κάθετη στο τζαμι μας.. Όποιος το θέλει όλο το χρόνο, θέλει κλίση 35-40ο
Το ίδιο ισχύει και για τα φωτοβολταϊκά και για τους ηλιακούς θερμοσίφωνες..



Μέγιστη θερμοκρασία έφθασε: περίπου 230 βαθμούς F.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΨΑΝΗΣ: Η αποκατάσταση της αλήθειας επιστολή του πρ. ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΠΑΛΑΙΟΥ ΦΑΛΗΡΟΥ

ΣΚΛΗΡΟΥ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ :1940:Αφήγημα του Ταξιάρχου ε.α. Ευσταθίου ή τέως Τζουτζούλη Ηλία από το χωριό Σκληρού Μεσσηνίας για Δημήτριο Μπουγά του Γεωργίου.

Αξέχαστες και πικρές αναμνήσεις από την πολεμικήν περίοδον Οκτωβρίου του 1940 έως και Αυγούστου 1949. Το κλέφτικο και θλιβερό τραγούδι του συγχωριανού και αρίστου σκοπευτού των φονικών πολυβόλων της Διμοιρίας μου, Μπουγά Δημητρίου του Γεωργίου, που όμοιαζε περισσότερο με μοιρολόγι παρά με τραγούδι και επαληθεύει μετά πάροδον δύο περίπου μηνών, προς δόξαν και αιωνίαν μνήμην του ήρωα και προς πίκραν και λύπην δικήν μου που τον έχασα για πάντα. Η έναρξη του Ελληνο-Ιταλικού πολέμου, μας ηύρεν επάνω εις το ύψωμα ΜΟΚΡΑ της Ελληνο-Βουλγαρικής παραμεθορίου περιοχής Σιδηροκάστρου Μακεδονίας, τόσον εμένα, όσον και των κατώθι οπλιτών της Διμοιρίας μου: α) του συγχωριανού μου Μπουγά Δημητρίου, β) Δεκανέα Αβδάλλα Θεοδώρου από το χωριό Μπελούσι της Ολυμπίας, γ) του στρατιώτη Ρέππα από το χωριό Φανάρι Ολυμπίας, δ) του στρατιώτη Λυμπερόπουλου Αναστάσιου από το χωριό Δραγώγι Ολυμπίας και ε) του στρατιώτη και μετέπειτα ήρωα Θωμόπουλου Αναστασίου από την Αμπελιώνα Μεσσηνίας. Ένα απόγευμα των τελευταί