Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ένας πόλεμος για το μυαλό σου

Πιάνεις τον εαυτό σου να κάνει πράγματα που η λογική σου απορρίπτει, όμως ο κόσμος γύρω σου δεν αντιλαμβάνεται τις ρυτίδες που έμαθες να κρύβεις τόσο επιδέξια. Επαναλαμβανόμενη δραστηριότητα η φτηνή ανούσια εκτόνωση της ομορφιάς που έκρυβες. Ψάχνεις να επαληθεύσεις αν είσαι αλλόκοτος γιατί έτσι νιώθεις, όμως το αλλόκοτο είναι φυσιολογικό και έτσι το βάζεις στη ζωή σου τελικά, χωρίς ενοχές πλέον.
 
Έκανες το σταυρό σου κάθε πρωί, ενώ σκεφτόσουν ότι αυτοί που σε έμαθαν αυτή την κίνηση κάτι περισσότερο θα ήξεραν παραπάνω, κάτι περισσότερο από τη φτωχή σου γνώση που σου έδινε πρόσβαση σε ένα όνειρο χτισμένο στο ψέμα, από ανθρώπους που σε θέλουν να ζεις μέσα στην άγνοια, χαμένος στο λαβύρινθο της ανασφάλειας. Προβληματική η μετάδοση της γνώσης, από εκπαιδευτικούς με σβησμένη τη φλόγα του οράματος και ανίκανους να σπάσουν τις δυνάμεις της συμβατικότητας. 

Δε σου δίδαξαν ποτέ πως να αντιστέκεσαι στη διαφήμιση, δε σου είπαν ποτέ ότι η τηλεόραση δεν έχει χώρο για αξίες και ηθική, δε σου είπαν ποτέ ότι η αγάπη είναι μαγκιά, μαγκιά ήταν η επίδειξη διαφορετικότητας. Έπασχες από επίδειξη μιας νοσηρής διαφορετικότητας. Δε σου είπε ποτέ κανείς ότι διαφορετικός γίνεσαι όταν ξέρεις να ψάχνεις, όταν ξέρεις να δίνεις και όταν ξέρεις να δέχεσαι κάτι καινούργιο. Σου άδειασαν τόσο πολύ τη ψυχή που μόνο τα ρούχα σου σε έκαναν να δίνεις φως στο κορμί σου. Σε μπέρδεψαν τόσο πολύ που γρήγορα πιάστηκες από σάπια χερούλια, ήξερες ότι είναι σάπια όμως κοίταγες ψηλά ενώ η δύναμη ήταν στα πόδια σου.

Ταυτίστηκες με ιδέες που δεν είχες καμία σχέση. Φώναξες συνθήματα για μια ομάδα, τσακώθηκες γιατί εσύ ήσουν κόκκινος και ο άλλος πράσινος και κάποιος κίτρινος, και εκείνος ο κίτρινος ψήφιζε πράσινο και ο κόκκινος ψήφιζε μπλε και κάποιος ακόμα ψήφιζε κόκκινο και φώναζε για κάτι μπλε. Δε πίστεψες ποτέ στον εαυτό σου, μα σε παραμύθιασε η ομορφιά ενός ουράνιου τόξου, ήταν ψεύτικο όμως και χάθηκε λίγο μετά. Ακόμα όμως δεν λες να εγκαταλείψεις την εμμονή σου σε κενότητες. Μήπως η κενότητά σου δεν αντέχει την αλήθεια της γνώσης και τη διαδικασία της σκέψης; Η κενότητά σου δεν έχει χώρο...
Σε κούρασα. Είναι αυτό το εύπεπτο που θα σε κάνει να ξεχαστείς και πάλι. Φοβάσαι να γίνεις στόχος, γιατί φοβάσαι να αγγίξεις ουρανό, έμαθες να έχεις τα πόδια σου σφιχτά στη γη. Είσαι γυμνός σε ένα δρόμο που έχουν χαράξει άλλοι για σένα, αν συνεχίσει να σε απασχολεί η γύμνια σου θα τρέχεις γύρω από τα ίδια μονοπάτια να κρυφτείς από τα μάτια τα δικά σου. Αυτά είναι οι μεγαλύτεροι κριτές σου. Όλοι έχουμε κρυμμένο έναν παρατηρητή αγνό του εαυτού μας. Βρες το ένδυμα της γνώσης, είναι κρυμμένο μέσα σου σε παλιές σκέψεις, πριν σε αλλοιώσει η ζωή. Τότε πάτα ξανά με νέα δύναμη στο έδαφος και μη κοιτάς ψηλά, ο εχθρός σου είναι μπροστά και τρέχει γρήγορα να σου ξεφύγει. 

Τρέξε και άλλαξε αυτό το δρόμο, φτιάξε το μονοπάτι έτσι όπως θέλεις να το περπατήσεις εσύ.

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΨΑΝΗΣ: Η αποκατάσταση της αλήθειας επιστολή του πρ. ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΠΑΛΑΙΟΥ ΦΑΛΗΡΟΥ

Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

ΣΚΛΗΡΟΥ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ :1940:Αφήγημα του Ταξιάρχου ε.α. Ευσταθίου ή τέως Τζουτζούλη Ηλία από το χωριό Σκληρού Μεσσηνίας για Δημήτριο Μπουγά του Γεωργίου.

Αξέχαστες και πικρές αναμνήσεις από την πολεμικήν περίοδον Οκτωβρίου του 1940 έως και Αυγούστου 1949. Το κλέφτικο και θλιβερό τραγούδι του συγχωριανού και αρίστου σκοπευτού των φονικών πολυβόλων της Διμοιρίας μου, Μπουγά Δημητρίου του Γεωργίου, που όμοιαζε περισσότερο με μοιρολόγι παρά με τραγούδι και επαληθεύει μετά πάροδον δύο περίπου μηνών, προς δόξαν και αιωνίαν μνήμην του ήρωα και προς πίκραν και λύπην δικήν μου που τον έχασα για πάντα. Η έναρξη του Ελληνο-Ιταλικού πολέμου, μας ηύρεν επάνω εις το ύψωμα ΜΟΚΡΑ της Ελληνο-Βουλγαρικής παραμεθορίου περιοχής Σιδηροκάστρου Μακεδονίας, τόσον εμένα, όσον και των κατώθι οπλιτών της Διμοιρίας μου: α) του συγχωριανού μου Μπουγά Δημητρίου, β) Δεκανέα Αβδάλλα Θεοδώρου από το χωριό Μπελούσι της Ολυμπίας, γ) του στρατιώτη Ρέππα από το χωριό Φανάρι Ολυμπίας, δ) του στρατιώτη Λυμπερόπουλου Αναστάσιου από το χωριό Δραγώγι Ολυμπίας και ε) του στρατιώτη και μετέπειτα ήρωα Θωμόπουλου Αναστασίου από την Αμπελιώνα Μεσσηνίας. Ένα απόγευμα των τελευταί
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

Πώς να κάνετε μια εύκολη Ηλιακή Κουζίνα με υλικά που πιθανόν έχετε ήδη στο σπίτι!

Φανταστείτε την οικονομία που θα κάναμε αν χρησιμοποιούσαμε εναλλακτικές μορφές μαγειρέματος καθαρές για το περιβάλλον, αλλά και σε περίπτωση που μείνουμε από ρεύμα ή μήπως και σε κατάσταση πολέμου όπου δε θα λειτουργεί τίποτα... Οι κατασκευές είναι πολύ απλές και πολύ φτηνές με υλικά όπως καθρέφτες, αλουμινόχαρτα, χαρτόκουτα και κουτιά ξύλου που τα καπακώνουμε με τζάμια ή νάιλον μεμβράνες και σακούλες μαγειρέματος. Υπάρχουν επίσης και πιο άμεσοι κι εύκολοι τρόποι με καθρέφτες ή αλουμινόχαρτα που ανακλούν τις ακτίνες του ήλιου πάνω σε ένα μαύρο κλειστού τύπου (όπως γάστρα, μαύρο τηγάνι με καπάκι κ.α.). Όσο περισσότερη είναι η ανακλώμενη ακτινοβολία (δλδ μεγαλύτεροι καθρέφτες ή επιφάνειες με αλουμινόχαρτο) γύρω από το σκεύος μας, τόσο περισσότερη ενέργεια συγκεντρώνουμε πάνω σε αυτό, άρα επιτυγχάνουμε και μεγαλύτερες θερμοκρασίες. Οι καθρέφτες ανακλούν σχεδόν το 100% των ακτίνων ενώ το αλουμινόχαρτο αρκετά λιγότερο. Τοποθετήστε το μικρό κουτί στο μεγάλο. Η μόνωση θα γίνει ακόμα πιο απο
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα